Kleren.

Kleren, zo'n lelijk woord eigenlijk. Netjes heet dat kledij zeker. Maar oh wat hou ik toch van kleren. De geur van een nieuwe trui, labels verwijderen, thuis netjes uitpakken en op een mooie kapstok hangen in de berging en telkens bij het voorbijgaan even bewonderen. En dan de eerste keer je zorgvuldig geplande outfit aantrekken en genieten. Jaja, kleren, ze doen wat met me! Maar tegelijk is het ook een haat/liefde-verhouding. Want waar ik tot een tweetal jaartjes kleren zocht en kocht om mijn lijf te sieren, kijk en zoek ik nu vooral naar kleren die net zo mooi en leuk zijn om mijn lijf een beetje netjes te camoufleren. Niet dat het er zo vreselijk mee gesteld is hoor, maar we zijn ondertussen wel een beebje later en dat zie je (lees: ik). Ik ben dus nog steeds druk in de weer met mijn zoektocht naar leuke combinaties, een eigen stijl - die heb ik wel maar moet noodgedwongen een beetje heruitgevonden worden vind ik zelf. Je bent nu eenmaal mama/fashionista en niet meer fashionista. Wel lekker even vermelden dat mijn pre-beebje jeans wel weer passen. Daarmee is dan voorlopig wel even alles gezegd want de buikspiertjes staan nog wel wat slapjes na de keizerlijke snede. Maar hoe je het draait of keert: een nieuwe look vraagt om shoppen! Mooi meegenomen dus. Heb ik even geluk dat er veel lekker zwierderige jurkjes en tuniekjes zijn, heel leuk in combinatie met lekker glimmende leggings en eens zo comfy! Deze zelf samengestelde H&M outfit vind ik wel iets hebben.

Fan.

In mijn ontdekkingstocht doorheen blogland, meer bepaald in de modegevoelige en sartorialistische regionen stuit ik regelmatig op blogs van gelijkgezinden. Lees: schrijfsels en creatieve openbaringen van mede-modelovers die ik op elk uur van de dag erg kan smaken. Even melden dat de meeste van deze blogs reeds in een veel verder gevorderde staat van gevuldheid verkeren - rest mijn gevatheid als tegenoffensief. Enfin, mijn hart slaat elke keer sneller bij het lezen en aanschouwen van al dat moois, hopelijk doet mijn blog dat ooit ook bij gelijkgestemde zielen! Ga dus mijn best doen om deze parels van tijd tot tijd hier te posten.
Te beginnen met "MyFashionBlog" door Emma. Kwam eigenlijk op dit leuke blog terecht via een link van Belmodo (geesteskind van the wonderful en ever stylish Tiany Kiriloff), altijd fijn. Ben meteen fan, leest leuk en fijne foto's. Emma is echt een fashionista pur-sang en met haar ranke en modellike verschijning zullen haar foto's meer inspireren dan die van mij ooit zullen ambiëren te doen.

Wishlist.

Wat wil ik toch nog veel mooie dingen. Vreselijk tergend soms. Maar ik word al gelukkig alleen van het idee van wat ik nog allemaal hebben wil. Handig moest ik ooit de lotto winnen namelijk. Weet ik meteen wat kopen. Enfin, in mijn hoofd zit dus een wishlist om "u" tegen te zeggen. Die lijst is dan onderhevig aan een mentale indeling, eigen aan Fonske. Op dit moment staan dus helemaal bovenaan: een leren jasje as such:

(via via terecht gekomen op de site van Heine.nl -  

ze leveren natuuuurlijk niet aan Belgen dus daar staan we weer mooi te blinken!)

Verder op de lijst staan voorlopig ook nog mooie knielaarzen uit zwart chique korrelleer. Ik ben fan van dit paar van Frida (€260): perfect strak om een leuke skinny jeans in te dragen en ook leuk onder een winterjurkje! De houten flosjkes gaan er wel meteen af denk ik, ze hebben we een stoere rits achteraan, dat maakt ze speciaal!

Jogging.

Zoals beloofd heb ik de jogging-trend getest in Antwerpen: het resultaat vind ik toch niet helemaal geslaagd...Ben dus zonder joggingbroek thuisgekomen!

7even.

Ik ben grote fan van 7even for all mankind broeken, jeans dus. Niet om lekker dik te doen, ze zitten gewoon hemels. En wie me niet dat niet begrijpt is duidelijk nog niet in het bezit van een lekkere 7! Nu dus, ben in het nabije verleden bevallen van beebje, en het is dus nog wat zoeken naar wat wel en wat niet dragen. Had in het weekend shopwoede, vreselijk is dat. En shopwoede ontstaat wanneer een shoptrip uitmondt in nul aankopen.. Dan moet ik naarstig op zoek naar spullen om mijn niet te vinden wish-list items te vervangen. Toevallig kruiste een lekkere 7even jeans, een zwarte bootcut (maar zo booty zijn ze niet bij 7even), mijn pad. Omdat ik even helemaal niet meer wist wat wel kopen en wat laten, gezien ik helaas niet gezegend ben met een gouden creditkaart, kocht ik niets. Inderdaad; bloedig niks. Wat erg! Nu ben ik dus al druk aan plannen hoe ik terug bij de winkel geraak, gezien de strakke planning met beebje geen eenvoudige opgave, om die lekkere zwarte 7even te halen. Want een leuke zwarte broek is nooit te veel...

Leer.

Ik ben dus op zoek naar een heerlijk, speciaal, rock chique en ultracombineerbaar leren jasje... Antwerpen here we come! Misschien is dit jasje van River Island (want ja, er is een River Island in Antwerpen!) wel een kanshebber.

Shoppen.

Shoppen is mijn hobby. Meer zelfs; shoppen is de nationale sport in Fonskeland. Helemaal leuk dus. Het hele gebeuren vind ik hemels. Outfits plannen in je hoofd, online zoeken naar heerlijke musthaves en uitplannen wat je in welke winkel wilt gaan zoeken. Lezen over nieuwe hotspots en leuke adresjes en ze dan inplannen op je calvarietocht doorheen weer een nieuw winkelparadijs. Ja, Fonske houdt echt van shoppen. Pijn hebben aan je handen omdat de zakjes en tasjes in je handen snijden, dikke voeten in ongemakkelijke schoenen en vreselijk zin in een glas lekkere wijn. Het speciale, gespannen gevoel waar je 's ochtends mee wakker wordt als je weet wat voor leuks aan mooie, nieuwe dingen je in het verschiet hebt. De mysterieuze twijfel op weg naar huis, de onbeantwoorde vraag of je alles wat je kocht echt wel zo leuk vindt als je eerst dacht. De bevestiging en de rush als je je aankopen thuis uitstalt op de heerlijk grote keukentafel, het verwijderen van de labels omdat je alles zo geweldig vindt dat je toch niets gaat ruilen, en vaak ook om snel te vergeten hoe schandalig veel je betaald hebt voor dat ene shirtje of die leuke maar oh zo pijnlijke pumps. Het hoort er gewoon bij, bij dat hele shopgebeuren. Kan me daarom dan ook niet inbeelden waarom de meeste mannen een hekel hebben aan shoppen. Wat kan hier nu tegen op?! In elk geval; Fonske plant weer een shoptrip! Morgen welteverstaan. Antwerpen, het modewalhalla voor elke Vlaamse fashionista, staat op het programma. Op de wishlist: leren jasje, leuke wedges, skinny jeans, jogging broek (eerst even in de paskamer kijken of ik wel gemaakt ben voor die nieuwe trend!). Wat een feest!

Glamour.

Gisteren de nieuwe Glamour in de bus gekregen. Want ik ben abonnee, uiteraard. Nu bestaat Glamour 5 jaar, hieperdepiep! Om lekker luxueus mee te vieren kregen al de trouwe lezers een supermooi luxe kribbelkrabbel boekje van Chanel cadeau. Iedereen tevreden. Hieperdepiep Hoera Glamour! 

To buy or not to buy.

That is the question! Ik vond deze superleuke enkellaarsjes van Bullboxer hipper dan hip maar Het Lief zag ze niet zo zitten. Maar toch... Denk dat ik ze dringend in huis moet halen! 

I've got dreams.

I've got dreams. Maar wie niet hè! De ene dag droom ik van een heel ander leven, reizen en nieuwe dingen ontdekken. Een glimmende Porsche 911 voor de deur, een strakkere kont of nooit meer cashflowproblemen. Ja hoor, dromen daar krijg ik dagen - wat zeg ik? - wéken mee gevuld. Maar één van de dromen die toch hoop zeker waar te maken is een spiksplinternieuwe Delvaux in huis te halen. Geef toe; een Delvaux is zoveel meer dan een tas! De dag dat ik binnenstap in de Delvaux winkel om die droom te verwezenlijken kan ik me levendig voorstellen, ik droom zelfs al van de heerlijke Delvaux-geur die volgens mij heerlijk in die winkel hangt te hangen. 

Shoes!

Mijn nieuwste aanwinst, want er is geen betere manier om snel terug in shape te zijn dan rond te kakelen op high heels. Zelfs al beperkt het paraderen zich tot de Ronde van de Keukentafel met beebje op de arm!

Borsten met hoogtevrees.

Morgen is het zo maar even 8 weken geleden dat ik het trauma van mijn leven doorstaan heb. Met verve welteverstaan. Een lang verhaal kort: ik ging even bevallen. Niet dus. Nu ja, wel bevallen, maar niet zo maar even. Maar dat is een andere histoire. Over die borsten nu eerst even. Voor ik begin nog wel even dit; er bestaan duizend-en-één boeken over zwanger zijn, bevallen, opvoeding, borstvoeding, baby'tjes en hoe leuk en fijn en romantisch dat allemaal dan ook is. Begrijp me niet verkeerd, ook ik ben een gelukkige mama ondertussen maar een verwittigd vrouw is er 3 waard (zeker als ze ook nog eens zwanger is). Maar terug naar de tietenaffaire. Borstvoeding dus. Ik vond het net als Tia Hellebaut (want borstvoeding heeft tegenwoordig zelfs een ambassadrice!) helemaal geweldig. Niet alleen gezond voor de baby en om snel weer strak in het pak te zitten, je hebt nu ook heel hippe borstvoedingslingerie - en het hoort er gewoon bij, bij het hele moederschapsverhaal. Willens nillens, anders ben je nog voor de 14 uur durende arbeid, spoedkeizersnede met daarbij horende trauma, tepelkloven, borstontstekingen en kolfperikelen al een slechte mama. Eigenlijk helemaal niet, maar goed dat is dus één van de ongeschreven wetten, zo blijkt. Nu goed, anderhalve maand borstvoeding en veel bloed, zweet en nog een rivier meer tranen verder mag ik als 'goede' moeder vaststellen dat mijn tieten ineens last hebben van acute hoogtevrees. Ze geven er dan ook nog elke dag, zo lijkt het toch, een beetje meer aan toe. Dat is nu het sneue aan heel het verhaal. Die baby zal het nooit geweten hebben, dat je ooit wel lekker strakke, priemende tietjes had. Voor je het weet worden je boezem gedemoveerd tot melkerij. En als je denkt dat dat best wel bud is, moet je weten dat je een week na het stoppen met borstvoeding geven er al spijt van hebt dat je niet nog net even langer hebt blijven volhouden ondanks alles. En als je dan die slappe tietjes ziet in de spiegel, en dat best wel leuke kind, dan weet je diep in je moedertjeshart dat je bij de volgende beeb toch weer aan de borstvoeding gaat. Want dat hoort namelijk zo.

Plannen.

Een baby verder en ik zit nog vol met plannen. Hoort natuurlijk ook bij het leven van een verse mama. Vers is natuurlijk niet meer erg letterlijk te nemen. Hangt samen met dat plannen. Tanden poetsen en douchen vallen heden ten dagen onder een strak plan. De chrono tikt sneller dan ooit en baby-lief is nog niet op de hoogte van mama's nieuwe ritme. Waar ik vroeger de tijd haalde om een uur te twijfelen voor mijn garderobe, niet kon kiezen welke shampoo vandaag het best zou zijn voor mijn lokken terwijl mijn gedachten al afdwaalden naar welk mogelijk nieuw hip kapsel ik me morgen zou kunnen laten aanmeten bij een nieuwe kapper omdat de vorige mijn punten niet juist wist te knippen. Nu zitten de dagen vol met andere zorgen, en vooral niet vol met tijd om overal te lang bij stil te staan. Maakt dat alles snel moet gaan, geen tijd voor tonic, exfoliëren, masker en scrub. Outfits uitplannen en netjes klaarhangen met zorgvuldig gekozen accessoires is niet meer. Uitgebalanceerde diners voor twee met nieuwe patatjes en biowortels zijn du passé. Alles wordt wel nog gepland, snel en zonder lijstjes. Resultaat: een vol hoofd en een chaotische baby die vaak huilt omdat hij het schema niet snapt. Mama gestresst. Stilaan went het nieuwe leven wel. Druk is het wel, want niet alleen mama maar nu ook baby moet stilistisch verantwoord door het leven, en liefst nog met een maag vol pap en een propere pamper. Soms vraag ik me af waar we vroeger onze tijd aan besteedden. Maar geen tijd om te lang stil staan. We gaan verder, snel. En misschien iets meer bohémien als voordien.